Ik ben met Christus gekruisigd aan de wereld en de wereld is aan mij gekruisigd (de Wet van werken wordt door Paulus in de brief aan de Galaten de eerste beginselen of principes genoemd die God aan de wereld had gegeven; en zo zien wij dat in iedere religie je jezelf moet zien te redden terwijl in de Christenheid Christus je redt).
Ik ben door de Wet aan de Wet gestorven en daarom heeft de Wet geen macht meer over mij, en in plaats van de Wet weer te gaan houden (zogenaamd uit dankbaarheid; terwijl dat een soort hypnotiserend staren in het vuur is), moeten we uit het evangelie van de Liefde gaan leven. En mensen als David, die volgens de Wet ter dood gebracht hadden moeten worden, begrepen dat er iets hogers moest zijn (zoals al in de tijd van Abraham; maar het volk van Israel stelde zichzelf onder de Wet bij de berg Sinai, toen ze zeiden dat ze alles zouden doen dat de Here beval: zonder op Zijn Genade te pleiten).
Wij leven onder de wet van het Geloof: d.w.z geloven in de Here Jezus.
De Wet van werken is ook de Wet van dood en zonde en brengt dood en zonde (de kracht van de zonde is de Wet): dit is een mysterie; de zonde is wetteloosheid (natuurlijk is de Wet op zichzelf een rechtvaardige eis; maar sinds de zondeval kan de wet (die zwak is hierin dat het ons niet kan redden) alleen maar constateren dat wij zondig zijn: maar het bloed van de Here Jezus kan je redden.
Romeinen 10: 9,10: Wanneer je belijdt dat Jezus Heer is en gelooft dat God Hem uit de doden heeft opgewekt, dan zul je gered worden. Want met het hart wordt geloofd tot rechtvaardigheid en met de mond wordt beleden tot redding.